De indrukken van vandaag zijn moeilijk allemaal te vertalen in een stukje tekst. Het was een erg lange dag met meer dan genoeg kilometers, 779. We begonnen de dag met als doel de Noordkaap. Halverwege kwamen we de eerste rendieren tegen, stoppen om een foto te maken zonder te weten dat we ze daarna bijna in de bullbar verdwenen. De landschappen voor en op de kaap zijn maar moeilijk te beschrijven maar wel samen te vatten in 1 woord. Kaal. Uiteraard nog een even stukje buiten de weg om gereden J Toen de noordkaap, ze zuigen je echt uit, 195 NOK tol op de kaap, 396 NOK om toegang tot de kaap te krijgen. Maar als je van zo ver komt is dat geen punt meer. Het was heel koud en nat op de kaap, ijzige wind van de noordelijke ijszee, maar het gevoel de grote mijlpaal gehaald te hebben is natuurlijk overheersend. Aangezien het stortregende wilde we eigenlijk wel een camping waar we binnen konden koken. De campings op de kaap staan kaal en koud, het was nog vroeg dus nog ff doorrijden voor een betere camping. Dat doorrijden werd een kilometer of 200 met niks. De camping toen was niet operationeel of iets vaags. Volgende camping zou 20 km verder zijn, werd 45 km. Die camping was nog minder, toen maar besloten om door te rijden (inmiddels half 10) en wild te kamperen op een beschutte plaats of de volgende camping. Nou dat werd 80 km rijden rechtdoor in de stromende regen over hoogvlaktes met helemaal niks enkel stenen. Wel heel bijzonder. Toen zaten we ook echt in de middle of nowhere. In een straal van 40 km niks anders dan stenen. In Ifjord was echt ook een prutscamping, we gaan geen 140 NOK betalen om niet te kunnen koken of douchen, dan gaan we wel in de natuur staan. Zo gezegd zo gedaan. Leuk karrenspoor gevonden van de weg af, altijd leuk. Alleen dit spoor liep tussen de bomen en ging steeds steiler en gladder naar beneden, met beneden aan een boom over het pad. Geen punt gewoon overheen rijden. Na een mooi plekje gevonden te hebben om de nacht door te brengen werd ik toch wat onzeker over de terugweg, komen we nog wel omhoog over die boom en gladde steile weg. Nou ja 20 min. Later dan toch maar proberen want in spanning gaan slapen ligt niet lekker. Wat bleek, 4 Wheel drive low gear eerste versnelling, brute kracht op 4 wielen ging het allemaal omhoog, niks boom of gladde stenen. Toch weer me eigen auto onderschat, maar in dit geval beter onderschatten dan overschatten. Maar ook duidelijk geval van een mens lijdt het meest onder het lijden dat hij vreest. Oh ja dit avontuur vond om rond 12 uur ’s nachts plaats. Nog weer naar beneden rijden vonden we wat overdone, je moet het ook weer niet pushen, dus ff doorrijden, wat blijkt, weer zo’n vlakte van tig kilometer met niks. Uiteindelijk om half 2 gaan slapen, weer een karrenspoor genomen, met betere afloop. Oh ja het hele verhaal is in de stortregen. 70.43385,27.73743